Obudź się.

Obudziłam się przed piątą rano, łydki miałam rozdrapane do krwi, w płucach uwięzły mi trzy tysiące nie do końca złapanych oddechów, a na poduszce było znacznie więcej włosów, niż powinno być.

Obudziłam się i poczułam to od lat nieobecne uczucie, jakbym miała zrobić coś złego, bardzo złego, co pociągnie za sobą wiele konsekwencji i kolejnych nieprzespanych nocy. Przemyłam twarz zimną wodą, łyknęłam kolejną porcję tabletek przeciwbólowych, pochodziłam boso  po mokrej trawie, po czym wróciłam i skuliłam się we własnym łóżku splatając dłonie i pozwalając temu wszystkiemu wyjść. 

Izolacja, szefowo, czas nauczyć się walczyć z własnymi instynktami.

Dlaczego jednak czuję, że moje ciało przestaje walczyć z tym, co je spotkało?

M.